یادش بخیر

ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﻣﻦ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺖ ﺁﻟﺒﺎﻟﻮ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ، ﺳﻮﺍﺩ ﺩﺍﺭﯼ؟ ( ﺧﻮ ﭼﻪ ﺭﺑﻄﯽ ﺩﺍﺷﺖ؟ )

ﻧﻮﭺ ﻧﻮﭺ

ﺑﯽ ﺳﻮﺍﺩﯼ؟

ﻧﻮﭺ ﻧﻮﭺ

ﭘﺲ ﺗﻮ ﺧﺮ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ !!!!!...

ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺎ ﺍﻭﺳﮑﻮﻝ ﻭﺍﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﯾﻢ !

ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯿﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺎﺭﺟﯿﻪ:

ﺁﻥ ﻣﺎﻥ ﻧﺒﺎﺭﺍﻥ

ﺩﻭ ﺩﻭ ﺍﺳﮑﺎﭼﯽ

ﺁﻧﯽ ﻣﺎﻧﯽ ﮐﻼﭼﯽ !!!

( ﯾﻬﻨﯽ ﭼﯽ ﺁﺧﻪ ! ﺯﺑﻮﻥ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪﯾﻢ؟!!)

ﺩﻩ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﻪ ﭘﻮﻧﺰﺩﻩ

ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺷﺼﺖ ﻭ ﺷﻮﻧﺰﺩﻩ

ﻫﺮﮐﯽ ﻣﯿﮕﻪ ﺷﻮﻧﺰﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ !!

۱۷۱۸۱۹۲۰ﺟﻮﻥ ﻣﻦ ﺑﺮﯾﺪ ﺗﻮ ﻧﺦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺵ !!!

ﺧﺎﻟﻪ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ!

ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ !

تا ﺑﺨﺮﻩ ﺧﻮﺩﻧﻮﯾﺲ !

ﺧﻮﺩﻧﻮﯾﺴﺶ ﮔﺮﻭﻧﻪ

ﺩﻭﻧﻪ ﺍﯼ ﯾﻪ ﻗﺮﻭﻧﻪ!!! ( ﯾﻌﻨﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻣﺜﻼ !)

ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﻻﻧﻢ ﻣﯿﮕﯿﻤﺶ !!

ﺍﺗﻞ ﻣﺘﻞ ﺗﻮﺗﻮﻟﻪ !

ﮔﺎﻭ ﺣﺴﻦ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﻩ !

ﻧﻪ ﺷﯿﺮ ﺩﺍﺭﻩ ﻧﻪ ﭘﺴﺘﻮﻥ ( ﺑﻌﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺒﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ

ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﯿﺮ ﻭ ﭘﺴﺘﻮﻥ ﺷﯿﺮﺷﻮ ﺑﺮﺩﻥ ﻫﻨﺪﺳﺘﻮﻥ !!!)

ﯾﮏ ﺯﻥ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺴﺘﻮﻥ ! ( ﻭ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ !)

ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ!!!

ﺣﺴﻦ ﯾﮏ

ﺣﺴﻦ ﺩﻭ

ﺣﺴﻦ ﺳﻪ

ﺣﺴﻦ ﺩﻩ

ﺣﺴﻦ ﺩﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﻩ!

ﺣﺴﻦ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﭘﺮﻧﺪﻩ !

ﺣﺴﻦ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯿﺨﻨﺪﻩ ! ( ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻌﺠﺐ ﻭ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﯼ !!!)

ﺣﺴﻦ ﻣﯿﺸﯿﻨﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻩ !

ﺣﺴﻦ ﻧﻮﮐﺮ ﺑﻨﺪﻩ!

ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻫﻨﺮ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺩﺭ ﻣﺘﺼﻞ

ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺴﺎﯾﻞ ﻧﺎﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﺪﺍﺩ!!!

ﯾﮏ، ﯾﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ

ﺩﻭ، ﺩﻭﺳِﺶ ﻣﯿﺪﺍﺷﺘﻢ

( ﺗﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﮐﯽ !! ﺭﺑﻂ ﺩﺍﺷﺖ !)

ﺳﻪ، ﺳﭙﺎﺳﮕﺬﺍﺭﻡ!!!

ﭼﻬﺎﺭ، ﭼﺎﺭﻩ ﻧﺪﺍﺭﻡ !

ﭘﻨﺞ، ﭘﻨﺠﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ !

ﺷﺶ، ﺷﯿﺸﻪ ﺷﮑﺴﺘﻢ !

ﻫﻔﺖ، ﻫﻔﺘﯿﺮ ﮐﺸﻢ ﻣﻦ !

ﻫﺸﺖ، ﻫﺸﺘﯿﺮ ﮐﺸﻢ ﻣﻦ!

ﻧﻪ، ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺳﻮﻧﻢ !

ﺩﻩ، ﺩﺭﻭﺍﺯﺑﻮﻧﻢ !

( ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻐﻞ ﻫﺎﯼ ﺁﺑﺮﻭﻣﻨﺪﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﯿﺰﺩﯾﻢ ﺗﻮ ﮐﺎﺭ ﻣﻄﺮﺑﯽ !!)

ﯾﺎﺯﺩﻩ، ﺭﯾﺰﻩ ﻣﯿﺰﻩ !!!

ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ، ﻗﺮ ﻣﯿﺮﯾﺰﻩ !!!

اخه ﻣﻐﺰ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﻣﺎ

خخخخخخخخخ

ولی واقعا یادش بخير